بررسی اختلالات شنوایی در بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد

هدف: ام.اس یک بیماری شایع و مزمن نورولوژیک است که به عنوان یکی از علل کم شنوایی ناگهانی مطرح است. در این پژوهش اختلالات شنوایی افراد مبتلا به ام.اس مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی 107 بیمار میتلا به ام.اس در محدوده سنی 45-20 سال که هیچ گونه سابقه ضربه به گوش و مشکلات گوش میانی نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب شدند و ارزیابی کامل شنوایی شامل ادیومتری صوت خالص، آزمون های گفتاری، ایمیتانس ادیومتری و پتانسیل های برانگیخته شنوایی ساقه مغزی (baep) روی آنها انجام شد. یافته ها: در آزمایش ادیومتری صوت خالص 21 نفر از مبتلایان به ام.اس (%19/62) دچار کاهش شنوایی بودند که بیشترین موارد از نوع کم شنوایی حسی عصبی در فرکانس های بالا بود. امتیازات بازشناسی گفتار و نتایج رفلکسومتری به ترتیب در 18 و 31 مورد غیرطبیعی بود. 59 بیمار از افراد مورد مطالعه (%55/14) دارای نتایج غیرطبیعی در آزمایش baep بودند که بیشترین اختلال به ترتیب افزایش زمان نهفتگی مطلق موج v، کاهش نسبت دامنه امواج ι/v و تکرارپذیری ضعیف امواج بود. با افزایش سرعت تحریک، پاسخ های غیرطبیعی به 83 مورد (%77/57) رسید. نتایج آزمون های آماری نشان داد بین سرعت تحریک و زمان نهفتگی موج v در آزمایش baep تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد ارزیابی شنوایی برای پیگیری اختلالات شنوایی و توان بخشی به موقع افراد مبتلا به ام.اس بسیار حائز اهمیت است. همچنین می توان از مجموعه آزمون های شنوایی به ویژه آزمایش baep با استفاده از سرعت تحریک بالا به عنوان ابزار کمکی برای تشخیص بیماری ام.اس بهره گرفت.